Masterclass | Korte verhalen schrijven

Een beetje onzeker schreef ik me in: een masterclass voor gemotiveerde en getalenteerde leerlingen. Dat eerste, motivatie, zat wel goed, maar talent? Tsja… Ik besloot met een innerlijk stemmetje in mijn hoofd (Fuck talent. Ik wil gewoon leren.) me aan te melden, en ik heb er geen seconde spijt van gehad. Wat heb ik een leerzame, leuke middag gehad!

Daar gingen we dan, mijn vriendin en ik per trein op weg naar Nijmegen. We waren toch wel een beetje zenuwachtig: ‘No way dat ik een verhaal voor de klas oplees!’. We hoopten vooral op een boel tips en vooral niet te veel aandacht, om ons schrijftalent eerst de kans te geven zich te ontwikkelen, alvorens we het aan ons getalenteerde publiek voor zouden moeten voordragen.

Het eerste deel van de masterclass lazen we een kort verhaal over Seymour die de knappe Mia moest vermoorden. Met een leuke redactrice van Das Magazin bespraken we mogelijke scenario’s en de kenmerken van het verhaal. Het leek een beetje op het doorgronden van teksten op school, maar was erg leuk! Van alle kanten kwamen slimme opmerkingen en ook dichter Ellen Deckwitz hield haar bemerkingen niet voor zich met haar ‘Mia de terrorbitch’, waar mijn vriendin en ik nog hard om hebben moeten lachen.

Het tweede deel van de masterclass was erg… uhm… heftig. We werden direct in het diepe gegooid. Ellen ging voor de klas staan, vertelde dat we hard gingen werken, en zei het volgende: ‘Dames en heren, pen en papier alstublieft. Schrijf op: ‘ik liep door het bos en…’ U mag dit verhaal afmaken, ik wil minstens 10 zinnen zien en u heeft 3 minuten de tijd. Kwantiteit gaat boven kwaliteit. 3, 2, 1. Start!

En daar begon het gekriebel van alle pennen op collegeblokken. Wat een les was dat voor mij. Ik ben er zo eentje die eerst een uur gaat denken voor er ook maar iets op papier komt, maar nu moest mijn hoofd mijn hand bijhouden. Wat was het een leerzame middag!

Deze eerste opdracht kwam ook meteen bij de eerste gouden tip voor het schrijven van een kort verhaal: Geen inspiratie, maar transpiratie wat eenvoudigweg wil zeggen dat wachten op inspiratie niet werkt. Je moet je handen uit de mouwen steken, actief schrijven en gewoon beginnen. Eerste versies kun je immers altijd nog aanpassen.

We gingen verder met pikken wat je pikken kan en liegen. We moesten 2 verhalen over onszelf vertellen, waarvan er één waar was, en één gelogen was. Wat voor de hand ligt = saai. En dus moesten we alle woorden opschrijven waaraan we dachten bij oorlog en daarna een verhaal over oorlog schrijven zonder de zojuist opgeschreven woorden, maar met het woord jas. 

We hebben het nog even over sterke beginzinnen gehad en over het beschrijven van details, of Show, don’t tell. Wat wil zeggen dat je situaties beter kunt beschrijven dan ze letterlijk te benoemen. Het is belangrijk om je lezer stapje voor stapje mee te nemen in je verhaal.

Tip-overzichtje

• Geen inspiratie maar transpiratie
• Een eerste versie mag ‘shitty‘ zijn, daarna kun je altijd nog verder kijken.
• Ben origineel. Bij cliché stukjes liggen je lezers na 1 minuut in coma. Wat voor de hand ligt is saai.
• Een verhaal hoeft niet waar te zijn. Liegen en bluffen mag. Overdrijf.
• Show don’t tell. Gebruik beeldspraak en vertel niet alles letterlijk. Laat karaktertrekken blijken uit handelingen of reacties. Visualiseer.
• Weet wat je personage wil en waar het naartoe wil. Weet waar je over schrijft.
• Het heeft geen zin je karakter heel erg uit te diepen, omdat je daar binnen een kort verhaal geen ruimte voor hebt. Geeft het liever een extra laag. Speel met verwachting en detail
• Leren schrijven? Zet iedere dag een kookwekker en schrijf een half uur

Ik heb een geweldige middag gehad, die bovendien erg leerzaam was. En ik ben helemaal fan geworden van Ellen Deckwitz: wat een fijne, grappige vrouw. Dankje, Ellen.